ژاکت بتنی چیست: مراحل طراحی و اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی

خانه   /   مقاله   /   
  • ژاکت بتنی چیست: مراحل طراحی و اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی
  • ژاکت بتنی چیست: مراحل طراحی و اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی
    • تحریریه سازند
    • مقاله
    • مدت زمان خواندن مقاله: 18 دقیقه
    • 0 نظر
    • شناسه مقاله: 4586

    ژاکت بتنی، یکی از روش‌های متداول برای مقاوم سازی است که به ویژه برای تیر و ستون‌های بتنی استفاده می‌شود. در این روش، از یک لایه بتن به همراه میلگردهای طولی استفاده می‌شود تا ضخامت عضوی که نیاز به مقاوم سازی دارد، افزایش پیدا کند و بتوان از استحکام بالای آن در برابر ضربه و فشارهای وارد شده بهره‌مند شد. اجرای ژاکت بتنی، مقاومت خمشی و برشی عضو بتنی را افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث بهبود عملکرد آن‌ها در شرایط مختلف بارگذاری شود.

    ژاکت بتنی (Concrete Jacketing) چیست؟

    ژاکت بتنی (Concrete Jacketing) یکی از روش‌های مقاوم سازی با بتن است که از ترکیب بتن، میلگردهای طولی و خاموت‌های بسته بندی تشکیل می‌شود. مقاوم سازی با ژاکت بتنی، می‌تواند مقاومت برشی و خمشی عضوهای حساس و کم استحکام را افزایش دهد. مقاوم سازی ژاکت بتنی معمولا برای المان‌های ضعیف و تحت فشار همچون تیر، ستون، دیوار برشی و فونداسیون انجام می‌شود.  می‌توان با اضافه کردن میلگردهای اصلی و اجزای بتن ریزی، مقاوم سازی با این ژاکت‌ها را انجام داد و عملکرد اجزای ذکر شده را بهبود بخشید. نحوه کار به این شکل است که ابتدا میلگردهای طولی دور ستون بتنی قرار می‌گیرند. سپس بتن ریزی در داخل آن‌ها انجام شده تا به ضخامت مناسب برسد. با اضافه کردن یک لایه بتن به دور اعضای ذکر شده، مقاومت آن‌ها در برابر خمش و برش افزایش پیدا می‌کند و می‌توان شاهد مقاومت کلی سازه در برابر زلزله نیز بود.

    ژاکت بتنی (Concrete Jacketing) چیست؟

    چه زمانی از ژاکت بتنی استفاده می‌شود؟

    ژاکت بتنی با هدف مقاوم سازی اجزای ضعیف به ویژه فونداسیون، تیر، دیوار برشی و ستون استفاده می‌شود. دلایل زیادی نیاز به مقاوم سازی این اعضا را افزایش می‌دهند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به خطاهای اجرایی، ضعیف بودن اعضا، خطاهای طراحی، ضعف لرزه‌ای آن‌ها و تغییر کاربری ساختمان اشاره کرد. در بسیاری از موارد هنگام بازسازی ساختمان‌ها نیز برای مقاوم سازی می‌توان از این روش کمک گرفت تا احتمال آسیب و خرابی به حداقل برسد. بر اساس نشریه 524 «راهنمای روش‌ها و شیوه‌های بهسازی لرزه ای ساختمان‌های موجود و جزئیات اجرایی» اجرای ژاکت بتنی در موارد زیر کاربرد دارد.

    ژاکت تیر بتنی و فولادی

    ژاکت بتنی تیر، روشی برای مقاوم سازی تیرهای بتنی است که امکان اجرای آن برای سه یا چهار وجه تیر وجود دارد. با اجرای ژاکت بتنی، مقاومت تیرهای فلزی و بتنی افزایش یافته و می‌توان شاهد عملکرد کششی و فشاری بهتر آن‌ها بود. در صورت خوردگی تیرهای فلزی، این روش را می‌توان به عنوان بهترین روش مقاوم سازی شناخت که منجر به افزایش مقاومت در برابر آتش سوزی نیز می‌شود. جهت اجرای ژاکت بتنی، لازم است که سطح بتن قدیمی زبر شود و پس از آن میلگردهای اتصال آرماتورهای قدیمی به جدید را به یکدیگر متصل کنند.

    • ژاکت بتنی در سه وجه تیر: در این روش، ظرفیت خمشی و برشی تیر در برابر بارهای قائم افزایش پیدا می‌کند؛ اما افزایش ظرفیت باربری مقاطعی از تیر که در نزدیکی تکیه گاه قرار گرفته‌اند، امکان پذیر نیست. مهار مناسب خاموت از ضلع‌های بالایی، نقش مهمی را در موفقیت آمیز بودن این روش و تاثیر آن دارد.
    • ژاکت بتنی در چهار وجه تیر: موثرترین روش برای مقاوم سازی تیرهای بتنی، اجرای ژاکت در چهار وجه تیر است. در این روش، ضخامت بتنی که به وجه بالایی تیر اضافه می‌شود، باید از ضخامت سقف کم شود.

    ژاکت ستون بتنی و فولادی

    ژاکت ستون بتنی و فولادی

    ژاکت بتنی، برای مقاوم سازی ستون‌های بتنی و فولادی قابل اجراست. روکش بتنی ستون، شامل لایه‌ای از بتن، میلگردهای طولی و خاموت‌های بسته است که می‌تواند مقاومت خمشی و برشی ستون را افزایش دهد. بر اساس آیین نامه‌های طراحی، ستون‌های بتنی باید دارای بعد عرضی کافی باشند. در صورتی که نسبت طول به عرض این ستون‌ها بالا باشد، تحت خمش‌های دو محوره دچار خرابی می‌شوند. اجرای ژاکت بتنی، مقاومت خمشی، برشی و محوری را افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث شکل پذیری بهتر ستون‌ها به ویژه در محل اتصال تیر شود.

    برای مقاوم سازی مقاطع فولادی مانند مقاطع I و H شکل، می‌توان از ژاکت بتنی کمک گرفت. در این روش، ستون‌های فولادی با کمک یک لایه از بتن محصور می‌شوند. این فرآیند، سختی برشی و خمشی ستون را افزایش می‌دهد. به علاوه اینکه، اجرای یک لایه بتن باعث افزایش مقاومت در برابر حریق شده و آسیب‌های ناشی از خوردگی ستون‌های فولادی را به حداقل می‌رساند.

    ژاکت بتنی برای دال بتنی

    ژاکت بتنی برای دال بتنی

    مقاوم سازی دال بتنی با ژاکت بتنی، یک روش کارآمد است که بر اساس قانون افزایش ضخامت دال‌های بتنی، مقاومت آن‌ها را چندین برابر افزایش می‌دهد. در صورتی که مقاومت و سختی دال کم باشد، می‌توان با افزایش ضخامت آن، این مشکل را جبران نمود.

    افزایش ضخامت دال بتنی را می‌توان از قسمت فوقانی و تحتانی انجام داد. در صورت افزایش ضخامت دال از قسمت فوقانی، آرماتورهای منفی نیز اضافه می‌شوند و مقاومت خمشی نیز افزایش پیدا می‌کند. اگر ضخامت دال از قسمت زیرین افزایش پیدا کند، آرماتورهای کششی اضافه می‌شوند و مجددا شاهد افزایش مقاومت خمشی دال بتنی خواهیم بود. باید توجه شود که برای افزایش ضخامت از قسمت فوقانی، بتن ریزی موثر است؛ اما در صورت نیاز به افزایش مقاومت از قسمت تحتانی دال، بهتر است که بتن پاشی انجام گیرد.

    ژاکت بتنی برای دیوار برشی

    مقاوم سازی دیوار برشی با ژاکت بتنی، روشی کارآمد و کم هزینه است که تنها موجب افزایش ضخامت دیوارهای برشی و وزن کل سازه می‌شود؛ اما از نظر هزینه می‌تواند مقرون به صرفه باشد. در صورتی که به هر دلیلی دیوار برشی قادر به تحمل بارهای وارده از جمله زلزله، خمشی و برشی نباشد و شکل پذیری آن مطلوب نباشد، می‌توان از ژاکت بتنی استفاده کرد. در این روش از ترکیب میلگردها با اجرای یک لایه بتن جدید در اطراف دیوار برشی استفاده می‌شود. اتصال بتن جدید به بتن قدیم باید با کمک کاشت بولت‌ها انجام شود.

    ژاکت بتنی برای فونداسیون

    ژاکت بتنی برای فونداسیون

    ژاکت بتنی فونداسیون، با افزایش ابعاد شالوده می‌تواند سطح تماس بر پی را افزایش دهد. این موضوع تنش‌های اعمالی را به حداقل می‌رساند و باعث افزایش ظرفیت باربری شالوده و کاهش نشست‌های پی در اثر خاک خواهد شد. به منظور افزایش ابعاد فونداسیون با ژاکت بتنی، دو روش کلی وجود دارد: 1. افزایش ابعاد فونداسیون به تنهایی 2. افزایش ابعاد فونداسیون و ستون‌های متصل به آن.

    در صورتی که نیاز به افزایش مقاومت فونداسیون به همراه ستون باشد، باید ابعاد قسمت‌های زیرین فونداسیون را افزایش داد. نکته قابل توجه، ایجاد پیوستگی کامل میان روکش بتنی و بتن فونداسیون است که با فرآیند تمیز و مضرس کردن سطح بتن قدیم و اتصالات مکانیکی به صورت میخچه امکان‌پذیر است. در شرایطی که تنها نیاز به افزایش ابعاد فونداسیون باشد، بار اعمالی به قسمت‌های تقویت شده مستقیما به فونداسیون منتقل می‌شود. از این رو اجرای آرماتور در پاشنه باید مورد توجه قرار گیرد.

    ژاکت بتنی اتصالات بتنی

    در صورتی که تیر و ستون هر دو مستعد ترک خوردگی باشند، باید حتما در محل اعضای اتصال، ژاکت بتنی اجرا شود. هنگام اجرای ژاکت بتنی برای این اتصالات، باید به یکپارچگی کلیه اعضا توجه شود. بدین منظور، اتصال میان بتن قدیم و جدید و جوش کردن میلگردهای جدید به قدیم توصیه می‌شود. در نظر گرفتن ضخامت مناسب برای روکش بتنی و محصور کردن این اتصالات با میلگردهای قائم و افقی و خاموت‌ها بسیار حیاتی است. ژاکت بتنی اتصالات بتنی باید به گونه‌ای اجرا شود که کله وجه تیرها و ستون‌های منتهی به اتصال را پوشش دهد، در این حالت مقاومت برشی مورد نیاز تامین خواهد شد.

    6 دلیل انتخاب مقاوم سازی با ژاکت بتنی چیست؟

    6 دلیل انتخاب مقاوم سازی با ژاکت بتنی چیست؟

    مقاوم سازی با ژاکت بتنی، یکی از روش‌های ساده برای افزایش مقاومت تیرهای بتنی، ستون، دیوار برشی و سایر اجزایی است که به هر دلیلی دچار ضعف شده‌اند. با یک مثال ساده، می‌توان مقاومت عضو با استفاده از ژاکت بتنی را بررسی کرد.

    مثال:

    برای مثال تصور کنید که یک ستون با ابعاد 25 در 25 سانتی متر، دارای ۴ میلگرد Ø18 و خاموت‌های Ø8 با فاصله ۳۰ سانتیمتر می‌باشد. این ستون با یک ژاکت ۱۰ سانتی متری و ۸ میلگرد Ø20 و خاموت‌های Ø10 با فاصله ۱۰ سانتی متر تقویت شده است. پس از اجرای صحیح ژاکت بتنی در این ستون، مقاومت خمشی ستون از 25 کیلو نیوتن متر به 320 کیلو نیوتن متر افزایش پیدا می‌کند. مقاومت برشی ژاکت نیز از 20 کیلو نیوتن به 235 کیلو نیوتن رسیده است.

    بر اساس مثال ذکر شده، اجرای ژاکت بتنی ستون می‌تواند مقاومت آن را از نظر خمش و برش چندین برابر افزایش دهد. علاوه بر این، ژاکت بتنی دارای مزایای زیاد دیگری از بهبود شکل پذیری، افزایش ظرفیت باربری و صرفه اقتصادی نیز می‌باشد. در ادامه 6 دلیل برای استفاده از ژاکت بتنی به عنوان یک روش مقاوم سازی را مشاهده می‌کنید.

    توضیحات

    مزایا

    بالا بردن مقاومت فشاری، خمشی و برشی اعضا

    افزایش توان برای تحمل بار

    افزایش ظرفیت باربری
    مقاوم سازی تیر و ستون در برابر زلزله

    مهار لرزه‌ای دیوارهای برشی در ساختمان

    جلوگیری از شکست ترد

    بهبود شکل‌پذیری و مقاومت لرزه‌ای
    ایجاد لایه محافظ اضافه برای میلگردها و پیشگیری از خوردگی

    مقاوم سازی در برابر آتش‌سوزی

    کاهش احتمال آسیب‌های محیطی

    افزایش دوام سازه
    راهکاری مقرون‌به‌صرفه نسبت به تخریب کامل و بازسازی مجدد

    کم هزینه‌تر از بعضی از روش‌های مقاوم سازی

    هزینه اقتصادی

    قابلیت اجرا روی ستون، تیر، دال، فونداسیون و دیوار

    امکان ترکیب با ژاکت فولادی یا FRP

    امکان انتخاب ضخامت اضافه شده به اعضای بتنی و فولادی

    قابلیت اجرا روی انواع اعضای فولادی و بتنی

    کاربردهای متنوع

    ایده‌آل برای بازسازی ساختمان‌های قدیمی یا آسیب‌دیده

    افزایش طول عمر سازه

    بدون نیاز به تخریب و هزینه‌های بالا

    امکان ترمیم سازه‌های آسیب دیده

    مراحل گام به گام اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی (Concrete Jacketing)

    اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی در هر عضو فولادی و بتنی، نیازمند بررسی دقیق و اجرای اعضای مختلف از جمله میلگرد و خاموت است. ایجاد پیوستگی میان بتن قدیمی با بتن جدید، مستلزم آماده سازی سطح بتن نیز می‌باشد. بنابراین، کلیه مراحل اجرای ژاکت بتنی باید به صورت دقیق و مطابق با دستورالعمل زیر انجام شوند.

    1. آماده‌سازی سطح بتن

    اولین قدم برای اجرای ژاکت بتنی، آماده سازی بستر کار و سطح بتن است. بدین منظور، عضو موجود که نیاز به مقاوم سازی دارد، باید کاملا تمیز و سالم باشد. به منظور ایجاد اتصال مناسب میان بتن جدید و بتن قدیمی، باید حتما مضرس کاری سطح نیز انجام شود.

    2. کاشت میلگردهای جدید در بتن

    در گام بعد، باید میلگرد و خاموت‌های عمودی جدید، بر اساس ابعاد و قطرهای طراحی شده در محل نصب شوند. در این مرحله، باید توجه ویژه‌ای برای آرماتوربندی و اتصال خوب میلگردها به یکدیگر در نظر داشت. معمولا به دلیل عدم امکان خم کردن میلگردها تا زاویه 135 درجه، نیاز به جوشکاری آن هاست. دقت شود که در نواحی اتصال تیر به ستون، به دلیل تحت تنش بودن ژاکت‌ها باید منطقه بحرانی در نظر گرفته شود.

    برای اتصال میلگردهای طولی میان طبقات مجاور، باید سوراخ‌های کوچک در دال بتنی اجرا شوند که می‌توان این کار را با یک چکش تخریب کوچک و یا یک مته الکتریکی قابل حمل انجام داد. به علاوه نیاز به ایجاد سوراخ‌های عمودی در تیرهای مجاور است که برای این کار فقط باید از مته برقی استفاده کرد تا آسیبی به تیر وارد نشود. دقت کنید که برای نصب 4 یا 5 خاموت در سطح تیر، باید برای عبور از قسمت‌های مختلف خاموت، یک سری سوراخ‌هایی را ایجاد کرد. در نهایت قسمت‌های مختلف با جوشکاری به یکدیگر متصل می‌شوند.

    3. قالب‌بندی

    قالب بندی، مهم‌ترین قدم برای اجرای ژاکت بتنی است. با این کار یک قالب اختصاصی ایجاد می‌شود تا بتن قادر به حفظ آرایش میلگردها در داخل خود باشد. این قالب بندی بر اساس ضخامت مورد نیاز بتن انجام می‌شود و دقت در آن، در نتیجه مقاوم سازی با ژاکت بتنی تاثیر بسیار زیادی خواهد داشت. هنگام قالب بندی باید توجه شود که قالب‌ها حرکت نکنند و یا بتن از آن‌ها به سمت بیرون نشت نکند.

    بتن ریزی

    4. بتن ریزی

    پس از اجرای خاموت، میلگرد و قالب بندی، نوبت به بتن ریزی می‌شود. باید توجه شود که ضخامت بتن ریزی معمولا بیشتر از 10 سانتی متر در نظر گرفته می‌شود. در غیر این صورت ممکن است حفرات هوا در بتن باقی بمانند و مشکلاتی را به وجود آورند. با این حال در صورت نیاز به اجرا به روش شاتکریت، می‌توان ضخامت پوشش بتن را به کمتر از 5 سانتی متر رساند. در مجموع حداقل ضخامت بتن ریزی با هر روشی بهتر است که 7.5 سانتی متر به بالا باشد تا یک پوشش با ضخامت کافی روی آرماتورهای طولی و عرضی به وجود بیاید و فاصله میان میلگردهای جدید و قدیمی نیز به بهترین شکل حفظ شود.

    5. برداشتن قالب و عمل آوری بتن

    پس از پایان بتن ریزی و اطمینان از رسیدن به ضخامت مورد انتظار، نوبت به برداشتن قالب می‌رسد. قالب باید با احتیاط کامل و بدون آسیب به بتن، برداشته شود. پس از آن باید به عمل آوری بتن توجه شود. آب موجود در بتن باید به مقدار کافی حفظ شود تا واکنش هیدراتاسیون سیمان کامل گردد. در صورتی که رطوبت از دست برود، بتن نیز ضعیف شده و ترک‌های ریز در آن ایجاد می‌شوند. به منظور عمل آوری بتن و حفظ رطوبت، می‌توان از روش‌های زیر کمک گرفت:

    • پوشش مرطوب (گونی یا پارچه خیس): سطح بتن اجرا شده در اطراف یک سازه بتنی و فلزی با گونی یا پارچه مرطوب پوشانده می‌شود تا رطوبت آن حفظ شود و مرتبا خیس نگه داشته شود.
    • پوشش پلاستیکی یا ورق نایلون: برای جلوگیری از تبخیر آب از سطح بتن، مخصوصاً در مناطق گرم یا بادی، می‌توان از یک پوشش پلاستیکی یا ورق نایلون در اطراف بتن ریخته شده استفاده کرد.
    • پاشش آب (اسپری کردن): به‌ویژه در روزهای گرم، چند بار در روز آب روی سطح بتن پاشیده می‌شود. در این صورت رطوبت مورد نیاز آن برای عمل آوری و ایجاد چسبندگی کافی حفظ می‌شود.

    معمولا توصیه می‌شود که عمل آوری بتن برای ژاکت بتنی حداقل 7 تا 14 روز باشد تا بتن به مقاومت مطلوب دست پیدا کند.

    مثال طراحی و محاسبات ژاکت بتنی

    برای افزایش ظرفیت باربری، بهبود شکل پذیری و ارتقای عملکرد لرزه‌ای اعضای سازه‌ای می‌توان از ژاکت بتنی کمک گرفت. این روش با افزودن یک لایه از بتن مسلح با ترکیب خاموت و آرماتورهای طولی اجرا می‌شود. برای دستیابی به عملکرد مطلوب و رسیدن به مقاومت مورد انتظار، لازم است که طراحی و محاسبات ژاکت بتنی توسط مهندسان متخصص و بر اساس آیین نامه‌های معتبر همچون نشریه 542 انجام شوند.

    محاسبات شامل تعیین ابعاد ژاکت و ضخامت بتن ریزی، محاسبه تعداد آرماتورها و کنترل ظرفیت برشی و خمشی عضو هستند. در ادامه با ارائه یک مثال عددی، مراحل طراحی ژاکت بتنی را به صورت گام‌به‌گام بررسی خواهیم کرد تا فرآیند مقاوم‌سازی برای مهندسان و دانشجویان قابل درک و اجرا باشد.

    نمونه دیتیل و نقشه اجرایی ژاکت بتنی (Concrete Jacketing)

    در نظر داشتن دیتیل و نقشه اجرایی ژاکت بتنی، می‌تواند نقش کلیدی و مهمی را برای محاسبات دقیق‌تر و طراحی حرفه‌ای‌تر به همراه داشته باشد. در نقشه اجرایی ژاکت بتنی، کلیه جزئیات از قبیل ضخامت بتن ریزی، محل قرارگیری آرماتورهای طولی و خاموت‌ها مشخص می‌شوند. مهندسان و کارشناسان با در دست داشتن نقشه اجرایی، قدم به قدم و مطابق با محاسبات انجام شده پیش می‌روند تا بتوان مقاومت مورد انتظار سازه بتنی را بهبود بخشید.

    وجود دیتیل‌های دقیق، علاوه بر افزایش دقت و کیفیت اجرا، احتمال بروز خطا برای اجرای ژاکت بتنی را به حداقل می‌رساند. این موضوع برای جلوگیری از دوباره کاری و ترمیم مجدد ژاکت‌های بتنی اهمیت ویژه‌ای دارد. در ادامه قصد داریم یک نمونه دیتیل و نقشه اجرایی ژاکت بتنی را شرح دهیم تا راهنمایی برای شما جهت طراحی نقشه‌های اجرایی باشد.

    مقایسه مقاوم سازی ژاکت بتنی با دیگر روش‌های مقاوم سازی

    مقاوم سازی ژاکت بتنی، جزو ساده‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین روش‌های مقاوم سازی محسوب می‌شود که می‌تواند برای تمامی عضوهای فولادی و بتنی اجرا شود. اجرای ژاکت بتنی با وجود حساسیت‌های بالا؛ اما به دلیل قدیمی بودن، معمولا با کمترین خطا انجام می‌گردد. با این وجود در مقایسه با بعضی از روش‌های نوین همچون FRCM و FRP، وزن ژاکت بتنی بالاتر بوده و ضخامتی که به عضو فولادی و بتنی اضافه می‌کند، نسبتا بالاست. انتخاب ژاکت بتنی برای مقاوم سازی، نیازمند مقایسه این روش با سایر روش هاست که در جدول زیر با جزئیات کامل آن‌ها را شرح داده‌ایم.

    معیار مقایسه ژاکت بتنی (Concrete Jacketing) ژاکت فولادی (Steel Jacketing) مقاوم سازی با FRP مقاوم سازی با FRCM
    افزایش ظرفیت باربری بسیار بالا (افزایش مقاومت خمشی و برشی به صورت همزمان) بالا (افزایش مقاومت برشی و فشاری) متوسط تا رو به بالا (وابسته به تعداد لایه‌های FRP) متوسط (افزایش مقاومت برشی بسیار مناسب به دلیل پیوستگی ماتریس سیمانی)
    بهبود شکل‌پذیری و عملکرد لرزه‌ای عالی، به دلیل حضور خاموت ها بسیار خوب، با محصورسازی مقاطع بسیار خوب (ضعف به دلیل احتمال جداشدگی FRP از عضو) بسیار خوب (چسبندگی بهتر در مقایسه با FRP و مقاومت حرارتی بالا)
    ضخامت اضافه‌شده به عضو نسبتا زیاد (ایجاد محدودیت و یا نیازمند کاهش ضخامت بعضی از عضوها) متوسط بسیار کم (ضخامت در حد چند میلی‌متر) کم (معمولا در کمتر از 2 سانتی متر)
    مقاومت در برابر آتش و خوردگی بسیار خوب، با پوشش بتنی مناسب نیاز به پوشش ضدزنگ و ضدحریق مقاومت حرارتی پایین (امکان افزایش با انتخاب رزین مقاوم در برابر دما) مقاومت حرارتی و دوام بهتر از FRP
    سرعت اجرا متوسط تا پایین (نیاز به قالب‌بندی و بتن‌ریزی) متوسط (نصب سریع‌تر از بتن، اما نیاز به جوشکاری) بسیار سریع (چسباندن لایه‌ها و پخت رزین) بسیار سریع (چسباندن الیاف شیشه و رزین)
    هزینه اجرا اقتصادی‌تر نسبت به تخریب و بازسازی، ولی هزینه مواد و قالب‌بندی دارد معمولا گران‌تر از ژاکت بتنی هزینه متوسط تا بالا هزینه متوسط، کمی پایین‌تر از  FRP
    کاربرد متداول تقویت ستون، تیر، فونداسیون و دیوار در پروژه‌های بزرگ ستون‌ها و مقاطع باربر در فضاهای محدود مقاوم‌سازی موضعی تیرها، ستون‌ها و دال‌ها تقویت سازه‌های تاریخی یا پروژه‌های حساس به افزایش ضخامت
    نیاز به نگهداری پایین (در صورت عمل‌آوری صحیح) متوسط (نیازمند کنترل خوردگی فولاد) پایین (محافظت از ضربه و اشعه UV) پایین، مقاومت بیشتر نسبت به شرایط محیطی

    قیمت اجرای مقاوم سازی ژاکت بتنی  چقدر است؟

    یکی از مزایای مثبت مقاوم سازی با ژاکت بتنی، قیمت مناسب آن در مقایسه با روش‌های نوین است. با این وجود به دلیل تفاوت در نحوه اجرا و میزان مصالح مورد نیاز برای این روش مقاوم سازی، نمی‌توان قیمت ثابتی را برای تمامی پروژه‌های عمرانی در نظر گرفت. برای استعلام قیمت ژاکت بتنی باید با کارشناسان مقاوم سازی سازند تماس بگیرید تا بر اساس نیاز پروژه، برآورد مصالح مورد نیاز انجام شده و قیمت نیز به شما اعلام گردد. در مجموع کل هزینه اجرای ژاکت بتنی بر اساس موارد زیر تعیین می‌شود.

    انجام تست‌های تخصصی مورد نیاز برای بررسی و ارزیابی وضعیت موجود

    بخشی از هزینه‌های اجرای ژاکت بتنی، مربوط به تست های تخصصی مقاوم سازی هستند که برای بررسی و ارزیابی وضعیت موجود و حین اجرا، گرفته می‌شوند. این تست‌ها عبارتند از:

    • بررسی وضعیت خوردگی عضو
    • تست چسبندگی بتن
    • آزمایش اسلامپ
    • آزمون مقاومت فشاری بتن
    • تست Pull-off Test
    • تست UV

    هر کدام از این تست‌ها باید به صورت تخصصی و مطابق با استانداردهای خاصی انجام شوند. بدیهی است که هر چقدر تعداد تست‌های مورد نیاز بیشتر باشد، هزینه کل اجرای ژاکت بتنی نیز افزایش می‌یابد.

    طراحی مقاوم سازی ژاکت بتنی

    طراحی و محاسبات، مهم‌ترین اقدامات برای مقاوم سازی ژاکت بتنی هستند. بدون طراحی و در نظر گرفتن دیتیل‌های اجرایی، امکان برنامه‌ریزی برای اجرای ژاکت بتنی وجود نداشته و احتمال خطا نیز افزایش می‌یابد. بنابراین، باید هزینه‌ای جهت طراحی مقاوم سازی ژاکت بتنی به طراح و مهندس محاسب داده شود. این هزینه بر اساس تعداد عضوهای نیازمند مقاوم سازی، ابعاد اعضا و سایر جزئیات فنی، متفاوت می‌باشد.

    هزینه اجرای مقاوم سازی ژاکت بتنی

    هزینه اجرای مقاوم سازی ژاکت بتنی خود به چندین هزینه مجزا تقسیم بندی می‌شود. بدیهی است که متراژ، نوع تست‌ها و میزان آماده سازی مورد نیاز برای افزایش ضخامت بتن، تعیین کننده هزینه‌های اجرا هستند.

    • هزینه‌های آماده سازی: هزینه‌های مربوط به تخریب پوشش قدیمی، پاکسازی بتن، زبر کردن سطح، شستشو و …
    • مصالح مصرفی: نوع مصالح مصرفی، آرماتورها، بتن، مواد پیوند دهنده اپوکسی و قالب بندی
    • دستمزد اجرا: هزینه آرماتوربندی، قالب بندی، عمل آوری بتن، بتن ریزی و یا پاشش بتن و کنترل کیفیت نهایی
    • حمل و نقل تجهیزات: حمل و نقل، ارسال مصالح به محل اجرا، استفاده از ویبراتور، پمپ بتن و تجهیزات ایمنی در کارگاه

    معایب، چالش‌ها و محدودیت‌های استفاده از ژاکت بتنی (Concrete Jacketing)

    با وجود نقاط قوت ژاکت بتنی، اجرای آن می‌تواند یک سری نقاط ضعف و معایب نیز داشته باشد. این روش مقاوم سازی، باعث ابعاد ابعاد و بار مرده ساختمان شده و چالش‌های اجرایی نسبتا زیادی را به همراه دارد. اجرای صحیح، داشتن دیتیل‌های اجرایی دقیق و به کارگیری نیروهای اجرایی متخصص، همگی می‌توانند بسیاری از محدودیت‌های استفاده از ژاکت بتنی را به حداقل برسانند. با این وجود آگاهی در مورد 5 مورد از معایب ژاکت‌های بتنی، می‌تواند برای تصمیم‌گیری صحیح مفید باشد.

    معایب و چالش ها توضیحات
    افزایش ابعاد مقطع عضو بتنی

     

    حجیم‌تر شدن عضو بتنی تقویت شده

    کاهش فضای مفید در سازه‌های کوچک

    تأثیر منفی بر معماری ساختمان

    کاهش تعداد پارکینگ ساختمان

    افزایش بار مرده وارد بر ساختمان افزایش وزن سازه (به دلیل وزن بتن، خاموت و آرماتورها)
    چالش‌های اجرایی و نیاز به آماده سازی نیاز به آماده‌سازی سطح

    کاشت میلگرد، حرفه ای

    نیازمند پیوند مناسب با بتن قدیمی

    حساسیت تراکم صحیح بتن

    زمان‌بر بودن و ایجاد مزاحمت اجرای طولانی‌مدت

    افزایش زمان ساخت به‌ویژه در ساختمان‌های در حال بهره‌برداری

    عدم امکان استفاده از ساختمان در حین اجرا

    لزوم تقویت عضو‌های دیگر احتمال نیاز به مقاوم‌سازی فونداسیون یا شالوده

    نیاز به مقاوم سازی دیگر عضو‌ها مانند ستون در اثر افزایش بار و سختی

    هزینه بیشتر به دلیل نیاز به مقاوم سازی عضوهای دیگر

    مشاوره تخصصی طرح و اجرای مقاوم سازی ژاکت بتنی در پروژه شما

    اجرای مقاوم سازی با ژاکت بتنی در هر پروژه نیازمند بررسی دقیق وضعیت سازه، طراحی مهندسی اصولی و انتخاب مصالح استاندارد است. با توجه به نوع آسیب‌دیدگی و ضعف‌های موجود، ضخامت و جزئیات ژاکت بتنی در هر پروژه مقاوم سازی متفاوت خواهد بود. تمامی این مراحل باید با تکیه بر دانش فنی و تجربه مهندسان متخصص انجام شود تا نتیجه مطلوب حاصل گردد.

    سازند به‌عنوان مشاور و مجری تخصصی مقاوم‌سازی ژاکت بتنی، آماده ارائه خدمات طراحی، محاسبات و اجرای دقیق این روش برای افزایش ایمنی و دوام سازه شماست. در صورت نیاز به دریافت مشاوره، استعلام قیمت و انتخاب بهترین روش برای مقاوم سازی سازه مورد نظرتان، همین حالا با کارشناسان شرکت مقاوم سازی سازند در تماس باشید.

    پرسش و پاسخ

    نظر خود را درج کنید..

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *