مش کربن
مش کربن، یا توری فیبر کربن، از رشتهها یا رووینگهای الیاف کربن به همراه رزین مخصوص تشکیل شده و به عنوان یک مصالح تقویت کننده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. بافت مشبک این مواد، سختی بالا، مقاومت فوق‌العاده در برابر خمش و کشش، وزن سبک و مقاومت بالا در مقابل خوردگی و دماهای بالا را فراهم میکند.
استفاده از مش کربن، بدون افزایش وزن باعث بهبود عملکرد ساختاری سازه میشود. همچنین ویژگی‌هایی همچون مقاومت بالا در برابر خمش و کشش، آن را به گزینه‌ای مناسب برای کاربردهایی با نیاز به مقاومت بالا تبدیل کرده است.
استفاده از مش کربن در صنایع مختلف، به ویژه در عرصه‌های عمرانی و ساخت و ساز به عنوان جایگزینی موثر برای فلزات و سایر مصالح تبدیل کرده است
یکی از کاربردهای رایج مش کربن، استفاده در سیستم FRCM و سیستم وال مش است که برای مهار و پایدارسازی دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد شدید است و به سازه‌ها استحکام و استقامت بیشتری میبخشد. استفاده از مش کربن یک گزینه مقاوم و با کیفیت بالا برای سیستم وال مش پیشنهاد میشود.
تاریخچه الیاف کربن
تاریخچه الیاف کربن به اواخر قرن نوزدهم با کشف رشته های کربنی برمی گردد که در ابتدا توسط توماس ادیسون در لامپ ها استفاده می شد. با این حال، توسعه مدرن الیاف کربن در دهه 1950 آغاز شد، به ویژه با محققانی مانند سر راجر بیکن. در اوایل دهه 1960، یونیون کاربید و کیلانیس به طور مستقل روش‌هایی را برای تولید الیاف کربن با کارایی بالا، با استفاده از پیش‌سازهایی مانند پلی اکریلونیتریل (PAN) بهبود بخشیدند. این الیاف به دلیل نسبت استثنایی استحکام به وزنشان در کاربردهای هوافضا برجسته شدند. در طول دهه 1980، پیشرفت در فرآیندهای تولید منجر به افزایش کیفیت و کاهش هزینه ها و گسترش استفاده از الیاف کربن در صنایع مختلف شد. در دهه 1990، کامپوزیت های فیبر کربن به طور گسترده در کاربردهای مختلف از تجهیزات ورزشی گرفته تا قطعات خودرو مورد استفاده قرار گرفتند. نوآوری ها و تحقیقات در حال انجام برای افزایش کارایی تولید و کشف کاربردهای جدید، جامد کردن فیبر کربن به عنوان یک ماده حیاتی در مهندسی و ساخت پیشرفته امروزی ادامه می یابد.
الیاف کربن دو جهته برای وال مش
مش کربن دو جهته یک شبکه بافته شده و تقویت کننده از الیاف کربن می‌باشد که بسیار قوی، سبک و غیر خورده برای استفاده بر روی سطوح مختلف از جمله سیمانی می‌باشد. استحکام کششی الیاف کربن 7 برابر بیشتر از شبکه‌های فولادی است و وزن بسیار کمتری دارد. استفاده از مش کربن در سیستم FRCM و وال مش برای تقویت ساختار، افزایش ظرفیت تحمل بار، دوام سازه‌های بتنی و بنایی و مهار دیوارها در برابر نیروهای جانبی رایج است. اصول کار سیستم تقویت کربن مشابه سیستم فولاد و بتن است که امروزه جایگزین مناسبی برای تقویت و مهار دیوارها می‌باشد. مش روی سطح دیوار موجود اعمال می شود و یک سیستم ترکیبی را تشکیل می دهد که به طور موثر در برابر نیروهای خارجی مقاومت می کند و عملکرد سازه را بهبود می بخشد.
یکی از مزایای قابل توجه استفاده از مش فیبر کربن در سیستم های FRCM و وال مش استحکام کششی و سختی بالای آن است. الیاف کربن به دلیل خواص مکانیکی استثنایی خود شناخته شده اند و هنگامی که در ماتریس سیمانی ادغام می شوند، استحکام کلی سازه را افزایش می دهند. علاوه بر این، مش فیبر کربن مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی ارائه می دهد و آن را برای کاربرد در محیط های تهاجمی و خورنده مناسب می کند.
سیستم FRCM با مش فیبر کربن به ویژه در مقاوم سازی و تقویت سازه های موجود مانند پل ها، ساختمان ها و بناهای تاریخی موثر است. این یک راه حل سبک وزن و بادوام ارائه می دهد که نیاز به روش های سنتی تقویت سنگین را به حداقل می رساند. علاوه بر این، انعطاف‌پذیری فیبر کربن امکان کاربرد آسان روی سطوح و هندسه‌های پیچیده را فراهم میکند.
به طور کلی، استفاده از مش فیبر کربن در سیستم های وال مش و کامپوزیت FRCM همراه با پلاستر سیمانی و پلاستر گچی و پروفیل های نبشی نشان دهنده یک رویکرد مدرن و کارآمد برای بازسازی سازه است که مزایای مواد با کارایی بالا را برای افزایش طول عمر و بهبود یکپارچگی ساختاری انواع مختلف سازه ها ترکیب می کند.
ویژگی‌ها
- نصب سریع و آسان
- کنترل ترک و تقویت ساختار
- مقاومت کششی بالا
- مقاومت در برابر سایش و ضربه
- کاهش انتشار CO2
- دوام عالی
- مقاوم در برابر آتش
- کاهش ضخامت پلاستر اعمالی بر روی آن
- سازگار با انواع پوشش‌ها
- کاهش هزینه و فضای مورد نیاز برای حمل و نقل
کاربردها
- سیستم وال مش
- کامپوزیت FRCM
- عناصر پیش ساخته و نماهای بتن اکسپوز
- مقاوم سازی و تقویت سازه
- بازسازی بناهای قدیمی
- تقویت سازه برای افزایش بار
- بر طرف نمودن عیوب طراحی
| مشخصات فیزیکی مش کربن | ||||
| شکل ظاهری | رنگ | وزن واحد سطح (gr/m²) | چگالی (gr/m³) | ابعاد چشمه ( in²) |
| مشبکی دو جهته | مشکی | 65-200 | 1.6-2.1 | 1.5*1.5
2.36*2.36 2.95*2.95 3.54*4 |
دیوارچینی معمولا به سبک روش‌های معمول بنایی اجرا می‌شوند. آماده‌سازی سطح دیوار با استفاده از پاک‌سازی از هرگونه کثیفی و آلودگی، از جمله گرد و غبار و ذرات چربی، آغاز میشود. در مرحله بعد، مش کربن با استفاده از کاتر یا قیچی به اندازه‌های مشخص شده در طراحی برش داده میشود. نصب نبشی‌های منقطع نیز با توجه به اتصالات مفصلی که از اتصالات پیچی یا جوشی یا حتی چسب اپوکسی استفاده میشود، انجام میشود. مصالح جداکننده، مانند پشم سنگ یا یونولیت، برای ایجاد فاصله مورد نیاز برای مفصلی نمودن اتصالات به‌کار میرود. سپس، نوارهای مش کربن با استفاده از اسپایک وال پست مش FRP در سطح دیوار نگه داشته می‌شوند. در نهایت، آماده‌سازی و اعمال پلاستر وال مش بسته به نوع پلاستر مورد استفاده، اساساً توسط دستورالعمل سازنده انجام میشود و روی سطح دیوار اعمال می‌گردد.