پلاستر وال مش چیست؟

پلاستر وال مش از اجزای تشکیل‌دهنده وال مش است. این اجزا بر اساس شرایط کاری و نوع مصالح مورد استفاده در اجرای وال مش انتخاب می‌شوند. این پلاسترها می‌توانند به عنوان نمونه‌ای اصلاح شده از ملات‌های گچی و سیمانی در نظر گرفته شوند. علاوه بر کاربری آسان، دارای مقاومت و دوام بالایی نیز هستند. از ویژگی های پلاستر می توان به خاصیت پوشش دهنده و تثبیت کننده آن اشاره کرد که کاربرد گسترده ای در اجرای سیستم FRCM دارد. با استفاده از پلاستر و مش فایبرگلاس در این سیستم، یک پوشش منسجم با مقاومت بالا بر روی دیوارهای غیرسازه‌ای ایجاد می‌شود. این پوشش می‌تواند دیوارها را در برابر نیروهای جانبی و عوامل طبیعی مانند زلزله محافظت و تقویت کند.

نوع پلاسترهای مورد استفاده در اجرای وال مش و کیفیت آنها تأثیر بسزایی در نتیجه نهایی مقاوم سازی به روش وال مش دارد؛ بر همین اساس آشنایی با انواع پلاستر و کاربردهای آنها می تواند راهنمای خوبی برای طراحان در اجرای وال مش باشد. در این مطلب، ابتدا پلاستر وال مش را معرفی می‌کنیم و سپس به انواع این مصالح و تفاوت‌های آنها، نحوه انتخاب پلاستر مناسب، عوامل مؤثر بر قیمت آن، راهنمای استفاده از پلاستر، و نحوه خریداری آن اشاره می‌کنیم.

پلاستر وال مش چیست؟

پلاسترها از مصالح مهم و کاربردی در اجرای سیستم وال مش بوده که از آن برای تثبیت مش فایبرگلاس مورد استفاده در مقاوم سازی دیوار استفاده می شود. استفاده از پلاستر در اجرای وال مش بر روی دیوارهای غیر سازه ای، منجر به افزایش استحکام و دوام این دیوارها می‌شود و در نتیجه هزینه تعمیر و نگهداری آنها را کاهش می‌دهد. پلاستر و مش فایبرگلاس را می توان دو جزء اصلی سیستم وال مش نامید که انتخاب این مصالح باید متناسب با ویژگی های آنها و شرایط کاری موجود باشد. این پلاسترها نمونه به روز شده ملات های گچی و سیمانی هستند که از سرعت اجرایی و طول عمر بالایی برخوردار هستند. از کاربردهای مهم این پلاسترها می‌توان به استفاده از آنها در سیستم FRCM اشاره کرد. این پلاسترها از خاصیت تثبیت‌کننده بالایی برخوردار بوده و می‌توان از آنها برای پوشش مش فایبرگلاس استفاده کرد.

دیوارهایی که با استفاده از پلاستر وال مش مقاوم سازی شده‌اند، برخوردار از انسجام و یکپارچگی بالا هستند و دارای مقاومت قابل توجهی در برابر ارتعاشات می‌باشند. همچنین، استفاده از این سیستم در اجرای وال مش منجر به افزایش مقاومت حرارتی و رطوبتی دیوارها می‌شود و آنها را به عایق حرارتی و رطوبتی تبدیل می‌کند. همچنین دیوارهایی که به روش وال مش و با استفاده از پلاستر مقاوم سازی می شوند از خاصیت عایق صوتی نیز برخوردار هستند. پلاسترهای مورد استفاده در سیستم وال مش در کنار سازگاری با دیگر مصالح ساختمانی، از قدرت چسبندگی بالا برخوردار بوده و مقاومت بالایی نیز در برابر ترک خوردگی دارند.

انواع پلاستر مورد استفاده در سیستم وال مش  کدام است؟

پلاسترها در دو نوع سیمانی و گچی در دسترس بوده که هر کدام از آنها با توجه به نوع طراحی و ساختاری که دارند از ویژگی ها و قابلیت هایی برخوردار هستند.

پلاسترهای سیمانی همان طور که از عنوان آنها پیداست ساختار سیمانی دارند که در ساخت آنها علاوه بر سیمان از ماسه، پلیمرها، سنگدانه های ریز و غیره با نسبت مشخص استفاده می‌شود. پلاسترهای سیمانی از خاصیت چسبندگی بسیار بالایی برخوردار هستند که از آنها می توان در اجرای وال مش و مقاوم سازی دیوارها غیر سازه ای استفاده کرد. این پلاسترها با افزایش انسجام و یکپارچگی دیوارها از ترک خوردگی و آسیب به دیوار جلوگیری می کنند. با استفاده از این پلاسترها می توان دیوارهای بلوکی، آجری و سطوح بتنی را پوشش داد و آنها را در برابر نفوذ رطوبت، حرارت و دیگر عوامل محیطی مقاوم کرد. انبساط و انقباض ناچیز پلاسترهای سیمانی باعث می شود که در هنگام خشک شدن، یکپارچگی خود را حفظ کرده و در آنها ترک ایجاد نشود.

پلاستر گچی یکی دیگر از پلاسترهای مورد استفاده در صنعت ساختمان سازی بوده که در ساخت آن از پودر گچ، مواد معدنی و سایر افزودنی ها با نسبت مشخص استفاده می شود. در این پلاسترها از روش های اصلاح شده مهندسی استفاده شده است تا خاصیت چسبندگی آنها بالاتر رود. پلاسترهای گچی در زمینه های مختلفی کاربرد دارند که از مهمترین آنها می توان به استفاده از آنها در اجرای وال مش و پوشش مش فایبرگلاس اشاره کرد. پلاستر وال مش گچی دارای خاصیت عایق صوتی و حرارتی بوده و در برابر آتش سوزی بسیار مقاوم است. از دیگر ویژگی های پلاسترهای گچی می توان به انبساط و انقباض پایین آنها در برابر شرایط محیطی، مقاوم در برابر ترک خوردگی، اجرای آسان و گیرش سریع آنها اشاره کرد.

راهنمای انتخاب و خرید پلاستر ویژه وال مش

قبل از اجرای وال مش و کار با پلاستر، لازم است پلاستر مورد نظر متناسب با نیاز و شرایط کاری انتخاب شود. همان طور که اشاره کردیم این پلاسترها در دو نوع سیمانی و گچی در دسترس هستند که هر کدام از آنها از خصوصیات و قابلیت هایی برخوردار هستند. بررسی این مسئله که کدام یک از این پلاسترها برای اجرای وال مش مناسب تر هستند کار پیچیده ای نیست. اگر قصد استفاده از پلاستر برای سطوح خارجی و فضای بیرون از ساختمان را دارید پلاسترهای سیمانی برای این کار مناسب هستند. این پلاسترها در برابر نفوذ رطوبت بسیار مقاوم هستند و مقاومت بالایی در برابر تغییرات آب و هوایی دارند. از طرف دیگر استفاده از پلاسترهای گچی برای سطوح داخلی و فضای درونی ساختمان توصیه می شود که باعث ایجاد پوشش حفاظتی در برابر رشد باکتری ها و قارچ ها می شوند.

نکته دیگر در انتخاب پلاستر وال مش توجه به نوع مش فایبرگلاس مورد استفاده در اجرای آن است. در محیط‌های قلیایی، مش‌های فایبرگلاس AR-glass به دلیل مقاومت و دوام بالایشان مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این صورت، استفاده از پلاستر سیمانی که سازگاری بیشتری با این محیط دارد، مناسب‌تر است. همچنین، در محیط‌های بدون قلیا که در مقاوم‌سازی از مش‌های فایبرگلاس E-glass استفاده می‌شود، پلاستر گچی می‌تواند کاربرد داشته باشد. این نوع پلاستر دارای سازگاری بالایی با مش‌های E-glass است و می‌تواند دوام مش‌ها را افزایش دهد. همچنین، قیمت پلاسترها نیز نکته‌ای مهم است که برخی از طراحان به آن اهمیت می‌دهند. اگر به دنبال کاهش هزینه‌ها در فرایند مقاوم‌سازی هستید، می‌توانید از پلاستر سیمانی استفاده کنید که در مقایسه با پلاستر گچی قیمت مناسب‌تری دارد.

عوامل مؤثر بر قیمت فروش پلاستر وال مش کدام است؟

در اجرای وال مش، عوامل و فاکتورهای مختلفی می‌توانند بر قیمت تمام شده پلاستر تأثیرگذار باشند. در این بخش، به معرفی و بررسی این عوامل می‌پردازیم. عامل اول نوع پلاستر مورد استفاده در اجرای وال مش بوده که از قیمت متفاوتی برخوردار هستند. پلاسترهای گچی در مقایسه با پلاسترهای سیمانی قیمت بالاتری دارند و همین امر نیز باعث بالا رفتن هزینه اجرای پروژه می شود. عامل دیگری که می تواند بر قیمت این پلاسترها تأثیرگذار باشد کیفیت مواد تشکیل دهنده آنهاست. اگر در تهیه پلاسترها از مواد با کیفیت بالا استفاده شود، آنها دارای قیمت بالاتری نیز می‌باشند. نسبت اجزای مورد استفاده در ساخت پلاسترها، برند و شرکت سازنده پلاستر و نیز نوسانات بازار از دیگر عوامل تأثیرگذار بر قیمت آنهاست که در هنگام تهیه و خرید این مصالح لازم است بدان توجه شود.

تفاوت در مش مورد استفاده در پلاستر ویژه وال مش  کدام است؟

از پلاستر سیمانی در کار با مش فایبرگلاس AR-Glass که از مقاومت بالایی در برابر شرایط قلیایی برخوردار است استفاده می شود، ولی کاربرد پلاستر گچی در کار با مش فایبرگلاس E-glass بوده که بیشتر در محیط بدون قلیا مورد استفاده قرار می گیرد. پلاسترهای گچی و سیمانی از نظر نوع ساختار، ویژگی ها و قابلیت های که دارند با هم متفاوت بوده که در این بخش به معرفی و بررسی این تفاوت ها خواهیم پرداخت.

• تفاوت در ترک خوردگی پلاستر گچی و سیمانی ‏

از نظر مقاومت کششی و استحکام فیزیکیِ این پلاسترها در برابر بارهای خمشی، نوع گچی این پلاسترها در مقایسه با نوع سیمانی از مقاومت بالاتری برخوردار است. بر همین اساس هنگامی که این پلاسترها تحت شرایط محیطی دچار انقباض می شوند، احتمال ایجاد ترک در پلاسترهای سیمانی بیشتر از نوع گچی است. با این وجود هر دوی این پلاسترها متناسب با شرایط محیطی جهت مقاوم سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• تفاوت در کاربرد پلاستر وال مش گچی و سیمانی

کاربری های متفاوت این پلاسترها موجب شده که از آنها در بخش های مختلف ساختمان استفاده شود. بر همین اساس از پلاسترهای سیمانی به دلیل خاصیت ضد رطوبتی که دارند در مقاوم سازی سطوح خارجی دیوارها، فضای بیرونی ساختمان مانند بالکن و دیوارهای داخلی دارای رطوبت مانند دیوار حمام، توالت و غیره استفاده می‌شود. در طرف مقابل پلاسترهای گچی جهت پوشش و مقاوم سازی سطوح دیوارهای داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. پلاستر سیمانی در برابر رطوبت مقاوم بوده و ساختار آنها از بین نمی‌رود، در حالی که پلاستر وال مش گچی از خاصیت آب گریزی برخوردار نبوده و نمی‌توان از آنها در دیوارهای مرطوب استفاده کرد.

• تفاوت در وزن پلاستر گچی و سیمانی

این پلاسترها از نظر چگالی و وزن یکسان نبوده و چگالی پلاسترهای سیمانی در مقایسه با پلاسترهای گچی بیشتر است. به عبارت دیگر وزن یک ضخامت مشخص از پلاستر سیمانی بیشتر از وزن همان ضخامت از پلاستر گچی است که همین امر نیز سبب افزایش بار مرده ساختمان در اجرای وال مش با پلاستر سیمانی می شود.

• تفاوت در ضخامت اجرای پلاستر وال مش

ضخامت پلاستر سیمانی در دیوار متغیر است و به نوع سطح و ترازکاری آن بستگی دارد. با این حال، در حالت کلی، ضخامت آن نباید کمتر از 10 میلیمتر باشد. از طرف دیگر، پلاسترهای گچی به علت نوع ساختارشان به طور استاندارد می‌توانند برای ایجاد لایه‌های بسیار نازک نیز مورد استفاده قرار گیرند.

• تفاوت در مدت زمان سخت شدن پلاستر

فرآیند اجرای پلاستر، سفت شدن و ترکیب نهایی آن نیاز به یک مدت زمان خاص دارد که به عنوان زمان پخت پلاستر شناخته می‌شود. با توجه به نوع مواد اولیه مورد استفاده در ساخت پلاسترهای گچی، می‌توان گفت که این نوع پلاسترها در مقایسه با پلاسترهای سیمانی دارای زمان پخت کوتاه‌تری هستند. از طرف دیگر، فرایند تولید و آماده‌سازی پلاسترهای گچی نسبت به سیمانی ساده‌تر است و با زمان کمتری همراه است.

• تفاوت در انقباض پذیری پلاستر وال مش

پلاسترهای گچی، به دلیل تفاوت در انقباض و مقاومت کششی ناشی از مواد استفاده شده در ساخت، با پلاسترهای سیمانی متفاوتند. این نوع پلاسترها از مقاومت کششی بیشتری برخوردار بوده و در برابر نیروهای خارجی کمتر آسیب می‌بینند.

• تفاوت ضایعات پلاستر سیمانی و گچی

تفاوت در ساختار و نوع عمل آوری این پلاسترها باعث می‌شود که مقدار ضایعات تولیدی در حین اجرای آنها یکسان نباشد. بر همین اساس می توان گفت که ضایعات تولیدی در اجرای پلاستر سیمانی در مقایسه با پلاستر گچی بیشتر است.

• تفاوت زمان گیرش پلاستر وال مش

زمان گیرش این پلاسترها به دلیل نوع ساختار آنها متفاوت است. زمان گیرش پلاسترهای گچی کوتاه‌تر از پلاسترهای سیمانی است. این موضوع باعث افزایش سرعت تیم اجرایی در کار با پلاسترهای گچی نسبت به پلاسترهای سیمانی می‌شود. از طرف دیگر مدت زمان گیرش در پلاسترهای گچی را می توان تنظیم کرد.

• تفاوت در قیمت پلاستر گچی و سیمانی

این پلاسترها از نظر هزینه‌های مرتبط با اجرای فرایند مقاوم‌سازی با یکدیگر تفاوت دارند. اجرای پلاستر گچی با هزینه‌ای بیشتر نسبت به پلاستر سیمانی همان ضخامت صورت می‌گیرد. از طرف دیگر پلاستر گچی سریع تر از نوع سیمانی سخت می شود و همین امر نیز سبب کوتاه شدن فرایند اجرایی می شود.

راهنمای استفاده از پلاستر وال مش

اجرای پلاستر بر روی دیوار در دو مرحله انجام می شود. مرحله اول پس از آماده‌سازی سطح دیوار و مرحله دوم پس از نصب و اجرای کامل مش فایبرگلاس انجام می‌شود. در هر دو مرحله از یک نوع پلاستر استفاده می‌شود. برای آماده‌سازی این پلاستر، باید به توجه به دستورالعمل‌های موجود در برگه مصرف عمل کرد. آماده‌سازی و اجرا پلاستر بر روی دیوار، شامل مراحل مختلفی است که در ادامه آنها را معرفی می‌کنیم. مرحله اول به تمیز کردن سطح دیوار و بررسی سطح و همواری آن اختصاص دارد. با این کار اجرای پلاستر با سرعت و کیفیت بالا صورت می گیرد.

در مرحله بعد، پلاستر وال مش آماده می‌شود. برای انجام این کار، پلاستر مورد نظر با آب مخلوط می‌شود تا یک ترکیب یکدست به وجود بیاید، به تطابق با دستورالعمل‌های موجود در راهنمای مصرف آن. مخلوط کردن پلاستر می‌تواند به صورت دستی یا با میکسر انجام شود. این کار معمولاً 3 تا 5 دقیقه زمان می‌برد تا پلاستر به شکل یک حالت خمیری شکل و یکدست تبدیل شود. مرحله بعدی اجرای پلاستر آماده روی سطح دیوار است. این عملیات می‌تواند به دو صورت دستی با ماله یا کاردک یا به صورت پاششی با دستگاه صورت می‌گیرد. پس از اجرای لایه اول پلاستر، نوبت به نصب مش فایبرگلاس می‌رسد. بعد از اتمام این مرحله، باید لایه دوم پلاستر را اجرا کرد تا سطح مش و دیوار به طور کامل پوشش داده شود. ضخامت پلاستر اجرایی نباید بسیار نازک یا ضخیم باشد. در ادامه برای آشنایی با ضوابط مش الیافی و ضوابط استفاده از پلاستر وال مش مطالعه مقاله ” پیوست شش آیین نامه 2800 ” را پیشنهاد می کنیم.

جمع بندی

پلاستر وال مش در دو نوع پلاستر سیمانی و پلاستر گچی عرضه می‌شود. این پلاسترها از اجزای اصلی سیستم وال مش هستند و در اجرای وال مش و سیستم FRCM برای پوشش مش فایبرگلاس به کار می‌روند. کار با این پلاسترها آسان است و استفاده از آنها منجر به افزایش مقاومت و دوام دیوارهای غیر سازه‌ای در برابر ترک خوردگی و ریزش می‌شود. پلاسترها با چسبندگی بالا، اتصال مقاومی در مش فایبرگلاس و دیوارهای دیوار ایجاد می‌کنند. این مقاومت به دیوارها در برابر عوامل طبیعی مانند زلزله کمک می‌کند. پلاسترهای گچی و سیمانی تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. این تفاوت‌ها باید بر اساس شرایط و نیازهای کاری مورد استفاده قرار گیرند. زیرا استفاده از پلاستر با کیفیت و مناسب با شرایط کاری تأثیر زیادی بر نتیجه نهایی پروژه دارد.